دراین مجال به بررسی آیات مربوط به خلقت حضرت ادم علیه السلام و جریان تعلیم اسماء و سجده ملائکه و مباحث مربوط به شیطان می پردازیم مباحث مربوط به حضرت ادم به چند بخش تقسیم میشود که هر کدام میتواند مبنای جهان بینی مارا در در مورد خلقت شکل دهد .

1- خداوند ادم را برای زندگی در زمین افرید نه بهشت

2- آدم قبل از ورود به بهشت دارای علم اسماء شد و در حقیقت قبل از ورود به بهشت عالم بود .

3-بهشتی که ادم در آن بود نوعی قرنطیته بود تا آدم برای ورود به زمین پخته شود در آن جا تکلیفی صادر نشده بود و برای ازمون و ابتلاء از یک درخت نهی شده بود.

4-تجربه در کنار علم لازم است و انسان عالم بدون تجربه ممکن است فریب دشمن حیله گر و مکار را بخورد

اثار استغفار در زندگی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

الر کِتَابٌ أُحْکِمَتْ ءَایَاتُهُ ثمُ‏ فُصِّلَتْ مِن لَّدُنْ حَکِیمٍ خَبِیرٍ(1)

أَلَّا تَعْبُدُواْ إِلَّا اللَّهَ إِنَّنىِ لَکمُ مِّنْهُ نَذِیرٌ وَ بَشِیرٌ(2)

وَ أَنِ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّکمُ‏ثمُ‏ تُوبُواْ إِلَیْهِ یُمَتِّعْکُم مَّتَاعًا حَسَنًا إِلىَ أَجَلٍ مُّسَمًّى وَ یُؤْتِ کلُ‏ ذِى فَضْلٍ فَضْلَهُ وَ إِن تَوَلَّوْاْ فَإِنىّ‏ أَخَافُ عَلَیْکمُ‏ عَذَابَ یَوْمٍ کَبِیرٍ(3)

إِلىَ اللَّهِ مَرْجِعُکمُ‏ وَ هُوَ عَلىَ‏ کلُ‏ شىَ‏ءٍ قَدِیرٌ(4)

به نام خداوند بخشنده مهربان‏

1 الف، لام، را. من خداى بینا به همه اشیائم. کتاب من مرکب از همین حروف است و در عین حال معجزه است. کتاب من داراى محکمات و این گونه متشابهات است. این حروف رمزهایى میان اللَّه و رسولش محمّد (ص) است. (این قرآن) کتابى است که آیات آن (به واسطه فصاحت لفظ و متانت نظم و مصونیت محتوا از خطا و اختلاف و نسخ) استحکام یافته، سپس از جانب (خداى) حکیم آگاه (به سوره‏ها و آیه‏ها و احکام و اخلاق و معارف گوناگون) تفصیل داده شده است.

2 (دعوت من این است) که جز خدا را نپرستید؛ که همانا من براى شما از جانب او بیم‏دهنده و بشارت‏آورم.

3 و اینکه از پروردگار خود آمرزش بخواهید، سپس به سوى او بازگردید تا شما را با بهره خوشى (از زندگى) تا مدّتى معین برخوردار نماید و به هر صاحب فضلى فضل او را (پاداش دنیوى و اخروى کمالات هر صاحب کمالى را به تناسب کمالش) عطا نماید. و اگر روى بر تابید، بى‏تردید من بر شما از عذاب روزى بزرگ بیم دارم.

4 بازگشت شما به سوى خداست (ابتداء به ورود به برزخ و سپس به قیامت و آن گاه به مقرّ دائمى نعمت یا عذاب) و او بر هر چیزى تواناست. 

آیا منظور از صادقین تنها معصومان است؟

گر چه مفهوم صادقین ، مفهوم وسیعى است، ولى از روایات بسیارى استفاده مى‏شود که منظور از این مفهوم در اینجا تنها معصومین هستند.